29 Eylül 2013 Pazar

Her film bir ölüme hediyedir...

Bir şiir düşünün böyle kocaman tüm gidişlere armağan ya da bir şarkı yol gözleyenlerin sırtını sıvazlayan.. Bir film kadar olur mu bilmem.. elbette ki bir söz bazen de bir melodi anlatabilir bizi ama kelimenin bittiği yerde filmler girer devreye. Bir çocuğun size gülmesiyle, birinin size çocuğun gülüşünü anlatması aynı şeyler değildir mesela. Görmek daha etkilidir bence. Bir film düşünün sizi düştüğünüz an ayağa kaldırıyor hatta bazen düşmenizi engelliyor bazen de düşürüyor sizi derin düşüncelere... Bir anda aklınıza gelip yüzünüze gülümseme veren, filmi gördüğümüz anda aklımıza gelen insanlar, keşke bu filmi ben yazsaydım dediğimiz filmler olmuştur elbette... Evet evet var böyle filmler.. Ama mutsuz biten filmlerin ardından dökülen yaşlar filmlere ait değildir her zaman. Kendi hayatından kesitler görenlerin, bu hayatları yaşayanların olduğunun farkına varanların, sonunu yaşamadan önce bilenlerin ve mutlu sona ulaşamayacak olanların gizleyemediği yaşlardır bunlar.Ölüm vardır bilinir. Hatta bence her film bir ölüme hediyedir.Ölüm canı değil, cananı alınca hayat yaşamı terk eder.Ölüm vardır unutmayın daha dün aldı bizden şiirlerini dinlediğimiz, filmlerini izlediğimiz o adamı.Ölüm zamansız alır.Söylenmemiş ne kadar sözünüz varsa söylemeyi ertelemeyin.Toprak söz işitmez bunu aklınızdan çıkarmayın.

Ölüm affetmez...
Andrey Tarkovski

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder